Sinds de spectaculaire waardestijging (en daling) van de bitcoin, kunnen cryptovaluta rekenen op een toenemende belangstelling. Omdat het een relatief nieuw betaalmiddel en nieuwe belegging is, is niet altijd duidelijk hoe en hoeveel belasting je erover moet betalen. Onlangs heeft de staatssecretaris van Financiën in een brief aan de Tweede Kamer antwoord gegeven op vragen over de fiscale aspecten ervan.
Fiscale aspecten
Duidelijk is in ieder geval dat het bezit van cryptovaluta moet worden opgegeven onder overige bezittingen in box 3. De waarde op 1 januari van het betreffende jaar is beslissend. Cryptovaluta kunnen enorm fluctueren in waarde, wat betekent dat er enorme risico’s aan verbonden zijn. Belastingplichtigen moeten er dan ook rekening mee houden dat een bezit aan cryptovaluta op 1 januari van een jaar deels verloren kan zijn op het moment dat er belasting over betaald moet worden.
Het verdienen van cryptovaluta via het zelf beschikbaar stellen van rekenkracht op een of meer computers, heet minen. Het is nog maar de vraag of minen door particulieren als inkomensbron moet worden aangemerkt en of het dus belast is. De staatssecretaris laat een duidelijk antwoord in het midden, maar geeft aan dat dit met name afhankelijk is van de vraag of winst is beoogd en voordeel redelijkerwijs te verwachten is. Gezien de onduidelijkheid rond de te verwachten voordelen, zal het voor een particulier waarschijnlijk geen bron van inkomen zijn. Dit betekent echter ook dat verliezen niet aftrekbaar zijn.
Gevolgen ondernemers
Voor bv’s is minen een bedrijfsactiviteit en zijn de inkomsten dus altijd belast. Verliezen zijn dus ook aftrekbaar.
Cryptovaluta worden nog slechts in uitzonderingsgevallen als betaalmiddel geaccepteerd. Cryptovaluta zijn voor ondernemers in het algemeen dan ook aan te merken als belegging. Verder zijn duurzaam overtollige liquide middelen voor ondernemers als privévermogen aan te merken. Dit betekent dat een speculatieverlies met cryptovaluta in de regel niet aftrekbaar is als verlies uit onderneming.